Καημένε Γέρο του Μοριά, πως σε καταντήσανε!

-Τι είναι ο Κολοκοτρώνης παιδί μου;
-Σούπερ μάρκετ!
Ο διάλογος είναι φανταστικός, αλλά θα μπορούσε και να μην είναι. Και η απάντηση ''σωστή'' σε μια κοινωνία όπου οι ''νόμοι των αγορών'' έχουν δείξει το πιο σκληρό και ανάλγητο πρόσωπό τους, όπου τα ''ιερά και όσια της φυλής'' σκυλεύονται όχι από τους ''απάτριδες'' Αριστερούς, αλλά από τους ακραιφνείς εθνικόφρονες και κάθε λογής εθνοσωτήρες, που έχουν μετατρέψει τον αμοραλισμό σε τρόπο ζωής και κοινωνικής καταξίωσης και την τρομολαγνεία σε μέσο πλουτισμού και εξυπηρέτησης ανομολόγητων συμφερόντων.
Στην Ελλάδα της εξάρτησης οι αξίες του λαού μας θα πρέπει να εξαφανιστούν ή να διαστρεβλωθούν, να υποταχθούν στους νόμους των αγορών, να ξεφτυλιστούν. Η λεβεντιά και το φιλότιμο να ριχτούν στον Καιάδα, η ανιδιοτέλεια να ποδοπατηθεί και η κοινωνική αλληλεγγύη να φορολογηθεί. Η ανθρωπιά μας μετατρέπεται σε ''τεκμαρτό εισόδημα'', το πιάτο φαϊ που δίνουμε στο συνάνθρωπό μας σε φορολογητέα ύλη.
Σε αυτό το περιβάλλον όπου το κέρδος είναι η μοναδική ηθική αξία, δεν είναι περίεργο που ο Κολοκοτρώνης έγινε κατάστημα. Τα παιδιά μας, όμως, που να βρουν καιρό να μάθουν στο σχολείο ότι ήταν και ''ήρωας της Επανάστασης'', καθώς από το Δημοτικό πλέον τρέχουν ολημερίς και ολονυχτίς στα φροντιστήρια για να προετοιμαστούν για τις... πανελλαδικές εξετάσεις, για να μάθουν 3-4 ξένες γλώσσες, για να σπουδάσουν τα κομπιούτερ!
Σούπερ μάρκετ ''Ο Κολοκοτρώνης''. Και ''οβελιστήριον ο Αθανάσιος Διάκος'', διάβασα νομίζω σε ένα βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου, ότι υπήρχε παλιότερα κάπου στο Γοργοπόταμο. Κάπως πιο τυχερός ο Καραϊσκάκης, έδωσε το όνομά του σε χασαποταβέρνα στα ορεινά της Αττικής.
Πικρά επίκαιρες ετούτες οι σκέψεις, σε μια πατρίδα όπου χρειάζεσαι ειδική κάρτα για να παρακολουθήσεις την παρέλαση, όπου μας κυβερνούν επιπλέοντες φελλοί και άδειοι ντενεκέδες που βροντολογούν κυλώντας στον κατήφορο. Φελλοί και άδειοι ντενεκέδες, με το αζημίωτο, όμως
Το να πετιούνται στον αφρό οι φελλοί, είναι φυσική ιδιότητα. Το ίδιο και να βροντολογούν όταν κυλούν στόν κατήφορο οι άδειοι ντενεκέδες. Το ζήτημα είναι, εμείς τι κάνουμε. Γιατί καθόλου φυσική ιδιότητα δεν είναι να ανεχόμαστε φελλούς και ντενεκέδες, ακόμα χειρότερα να ψηφίζουμε φελλούς και ντενεκέδες.

σ.σ. η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν λίγα χρόνια σε ένα ταξίδι μας στην Αρκαδία.

σ.σ. συνιστώ, σε όποιον επισκεφτεί το μοναστήρι του Προυσού στην Ευρυτανία, να μην παραλείψει να ρίξει μια ματιά στο μικρό δωματιάκι όπου φυλάσσονται κάποια προσωπικά αντικείμενα του Καραϊσκάκη.
-Μια φουστανέλλα τόσο μικρή που ζήτημα είναι να μπαίνει όχι στη μέση άλλα στο ένα πόδι των περισσότερων από εμάς σήμερα.
-Ένα σπαθί που περισσότερο μοιάζει με παιχνίδι παρά με φονικό όπλο.
-Ένα καριοφίλι με μια κάνη λεπτή σαν καλάμι.
Κι όταν δει όλα τούτα, τότε θα καταλάβει το μέγεθος της ψυχής του χτικιάρη (έπασχε από φυματίωση) Καραϊσκάκη, του μπάσταρδου γιου της καλόγριας, που τα έβαλε με μιαν ολόκληρη αυτοκρατορία και άφησε την τελευταία του πνοή χτρυπημένος ίσως και από ''φίλιο'' όπλο, κάπου εκεί κοντά όπου σήμερα βρίσκεται το γήπεδο ''Γεώργιος Καραϊσκάκης''.






 

Ανάπτυξη... ξεσαμάρωτη

Η ανεργία έφτασε, λέει, το 28%. Σιγά τα λάχανα! Κύριοι, δεν έχετε καταλάβει ότι ο άνθρωπος τη σήμερον ημέρα είναι απλώς ένα αναλώσιμο υλικό; Και μάλιστα, από τα πιο φτηνά. Αναμφιβόλως, πάντως, το πιο εύκολα αντικαθιστώμενο γρανάζι μιας παμπάλαιας μηχανής, η οποία όχι μόνο δεν παράγει πια, αλλά λεηλατείται με ξεδιάντροπο τρόπο από κυριάρχους και επικυρίαρχους.

Στο καζάνι της ανεργίας τον περασμένο Νοέμβριο 'έβραζαν'', καταπώς λέει η Ελληνική Στατιστική Αρχή, 1.382.062 άτομα. Σε σχέση με ένα χρόνο πριν, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 78.041 άτομα, ενώ μέσα σε ένα μήνα (δηλαδή σε σύγκριση με τον Οκτώβριο) καταγράφηκαν 5.698 άνεργοι περισσότεροι.

Κι όλα αυτά στην Ελλάδα της ''επερχόμενης'' ανάπτυξης, στην Ελλάδα του πρωτογενούς πλεονάσματος, του Μπένι, του Αδώνιδος και των δύο πρωτοξάδελφων Κεδικογλέων στην κυβέρνηση. Και να μην ξεχάσω και τον μεγάλο, τον διαχρονικό Μιχάλη τον Χρυσοχοϊδη- αυτόν ντε που δεν είχε διαβάσει το μνημόνιο πριν σηκώσει το χεράκι του να το ψηφίσει- που αίφνης φόρεσε τη σαρακοφαγωμένη μπολσεβίκικη προβειά της προς πολλού ξεχασμένης νιότης του και άρχισε να σαλπίζει μέσα στη Βουλή ένα ηρωικό προλεταριακό άσμα του Μεσοπολέμου: ''Μαύρα γεράκια με νύχια γαμψά'' αποκάλεσε τους βουλευτέςτης Χρυσής Αυγής ο Μιχάλης, ανεβάζοντας τους τόνους για να καλύψει τις δικές του πομπές από τη μία- δύο μήνες πριν δήλωνε στη Βουλή ότι καμιά αύξηση δεν θα γίνει στα διόδια- και από την άλλη, ευκαιρίας δοθείσης, να χώσει στο ίδιο τσουβάλι τους διαμαρτυρόμενους κατοίκους του Ωρωπού για τις αυξήσεις στα διόδια με τα ''μαύρα γεράκια'' της Χρυσής Αυγής.

Οι ''τυχεροί'', αυτοί που έχουν ακόμη κάποια δουλειά- απασχολούμενοι αποκαλούνται στα δελτία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.- ανέρχονται σε 3.550.679 άτομα. Όπως εκτιμάται, πάνω από μισό εκατομμύριο από αυτούς τους απασχολούμενους μένουν απλήρωτοι περισσότερο από τρεις μήνες. Οπότε μένουν περίπου 3.000.000 που που ''απολαμβάνουν'' τους κουτσουρεμένους μισθούς τους έστω και με μία καθυστέρηση μέχρι 3 μήνες.

Να πάμε και λίγο παραπέρα; Στους απασχολούμενους περιλαμβάνονται όσοι δούλεψαν έστω και μία ώρα την εβδομάδα που πραγματοποιήθηκε η έρευνα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Μέχρι πρόσφατα οι στατιστικές αρχές δεν έδιναν κανένα στοιχείο για για το πόσοι είναι αυτοί οι συνάνθρωποί μας που λογαριάζονταν ως απασχολούμενοι αλλά στην ουσία ούτε το χαρτζιλίκι τους δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν.

Όμως, τώρα έχουμε στη διάθεσή μας κάποια στοιχεία, μετά την απόφαση της Eurostat να δημιουργήσει έναν καινούργιο δείκτη, που αναφέρεται στους υποαπασχολούμενους μερικής απασχόλησης. Οπως επισημαίνεται, αυτός ο δείκτης ''καλύπτει τα άτομα που αν και είναι απασχολούμενοι, δεν εργάζονται ικανό αριθμό ωρών και από αυτή την άποψη ομοιάζουν με τους ανέργους''.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛ.ΣΤΑΤ., αυτοί οι ''σχεδόν άνεργοι'' ανέρχονταν το δεύτερο τρίμηνο του 2013 σε 213.900 άτομα, δηλαδή αποτελούσαν το 4,3% του εργατικού δυναμικού της χώρας ή το 6% του συνόλου των απααχολούμενων.

Με άλλα λόγια, το 6% των ατόμων που θεωρούνται απασχολούμενοι από την ΕΛ.ΣΤΑΤ., ''δεν εργάζονται ικανό αριθμό ωρών και από αυτή την άποψη ομοιάζουν με ανέργους''.

Και μιλάμε για πάνω από 200.000 άτομα.

Να σημειώσουμε ότι το πρώτο τρίμηνο του 2010 οι υποαπασχολούμενοι μερικής απασχόλησης ανέρχονταν σε 130.000 άτομα, ενώ σήμερα (σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.) έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 200.000 άτομα.

Η αύξηση είναι της τάξης του 65%, αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην ''κοσμογονία'' που συντελείται αυτή την περίοδο στη χώρα μας. Τρελό πανηγύρι έστησε η κυβέρνηση, γιατί- λέει- η ύφεση το 2013 ''περιορίστηκε'' στο -3,7%, ενώ η Κομισιόν εκτιμούσε ότι θα έκλεινε στο -4,2% και το υπουργείο Οικονομικών στο -3,8%. Πραγματικά, ο άθλος ήταν τεράστιος. Οι λεωφόροι της ανάπτυξης είναι πλέον ολάνοιχτοι για την ελληνική οικονομία, δίχως διόδια, δίχως λακούβες. Βέβαια, τώρα μόλις μας πρόκυψε το ''αγκάθι'' της Χαλυβουργίας, αλλά ''ας όψεται η τρόικα'', που λέει και ο επί της ανάπτυξης υπουργός μας.

Σαν δεν ντρέπονται όλοι αυτοί οι πανηγυριώτες της ανάπτυξης και ο συρφετός που τους ακολουθεί! Ας τους πετάξουμε στα μούτρα μόνο δύο στοιχεία που δείχνουν το μέγεθος της ξεδιαντροπιάς τους:

• Το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε το 2013 κατά 6.209 εκατομμύρια ευρώ (6,2 δις) σε σχέση με το 2012 )-3,7%). Αν επαληθευόταν η πρόβλεψη της Κομισιόν η μεώση θα ήταν κατά 840 εκατομμύρια μεγαλύτερη, ενώ αν επαληθευόταν η πρόβλεψη του υπουργείου Οικονομικών θα είχαμε ''χάσει'' επιπλέον 170 εκατομύρια σε σχέση με αυτά που ανακοίνωσε η ΕΛ.ΣΤΑΤ.
• Σε σχέση με το 2008, το ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 48.139 εκατομμύρια ευρώ (πάνω από 48 δις) και η ελληνική οικονομία συρρικώθηκε κατά 23%.

Πριν λίγες ημέρες βρεθήκαμε στα Μέθανα. Ερημιά απόλυτη στη φημισμένη λουτρόπολη. Ψυχή δεν κυκλοφορούσε στους δρόμους, τα μαγαζιά κλειστά. Με το ζόρι βρήκαμε κάτι να τσιμπήσουμε. ''Μας κλέψανε το χαμόγελο'', μας είπε ο μαγαζάτορας.

Έρημοι και οι επαρχιακοί δρόμοι. Οικονομική δραστηριότητα δεν υπάρχει, ο κόσμος δεν κυκλοφορεί, δεν μετακινείται αν δεν είναι αναγκαίο. Η έννοια της ''βόλτας'' τίνει πλέον να ξεχαστεί. Εφιάλτης ο φορατζής, τα χρέη βουνό, ο γιατρός αγαθό εν ανεπαρκεία.

Και τα καλύτερα παιδιά μας φεύγουνε. Οικονομικοί μετανάστες τον 21ο αιώνα. Τον 20ο αιώνα η Ελλάδα εξήγαγε εργατικά χέρια. Σήμερα εξάγει μυαλά. Περιζήτητα στη Γερμανία, στην Αγγλία, στην Αμερική, στην Αυστραλία, μυαλά, σπουδαγμένα στα περιφρονημένα ελληνικά πανεπιστήμια. Τα δικά μας πανεπιστήμια, για τα οποία φαίνεται ότι οι ξένοι έχουν πολύ καλύτερη άποψη από τους εγχώριους υβριστές τους.

''Πωλείται λόφος'' διαβάσαμε σε μια πινακίδα πάνω από την Επίδαυρο. Πωλείται... πωλείται... Λόφοι, κτήματα, σπίτια, αυτοκίνητα, επιχειρήσεις, κοσμήματα. Και μεταχειρισμένα ρούχα, ακούγεται τώρα τελευταία.

Η επιστροφή στην Αθήνα, ενώ είχε ήδη νυχτώσει, ήταν το ίδιο οδυνηρή. Σκοτεινοί δρόμοι, γιατί οι δήμοι δεν ανάβουν τα φώτα για λόγους οικονομίας, αλλά και λόγω των σκοτεινών βιτρινών των πάμπολλων κλειστών καταστημάτων. Λιγοστά αυτοκίνητα, διαβάτες ακόμη λιγότεροι, σαν κάπου να πηγαίνουν βιαστικοί. Και κάμποσοι ντελιβεράδες...

Η ανάπτυξη έρχεται για την κυβέρνηση, τους έργολάβους, τους τραπεζίτες, τα καταχρεωμένα μέσα ενημέρωσης, που ξοφλούν τα χρέη τους σπέρνοντας τον τρόμο, προβάλλοντας ως σωτήρες τους ''κλέφτες του χαμόγελου'' ενός ολόκληρου λαού.

Οι υπόλοιποι, ο λαουτζίκος, οι άνεργοι, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, τα υποσιτιζόμενα παιδιά τους, οι νέοι μας που παίρνουν των ομματιών τους, τα πάλαι ποτέ ''περήφανα γηρατειά'', θα πρέπει να περιμένουν. Να περιμένουν πολλά χρόνια, δίχως το φως της ''ανάπτυξης'' να φωτίζει τη δική τους καθημερινότητα.

Εκτός κι αν... Εκτός κι αν αποφασίσουν να υπενθυμίσουν στους αναπτυξιολόγους το πόσο αληθινή είναι η παροιμία ''πίσω έχει η αχλάδα την ουρά''...