''Ευημερούν'' οι φόροι, κατακρημνίζονται στην εξαθλίωση τα νοικοκυριά

Πριν λίγα εικοσιτετράωρα η ΕΛ.ΣΤΑΤ. δημοσιοποίησε τους ‘’τρίμηνους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς θεσμικών τομέων’’ του δ’ τριμήνου του 2012. Οι ‘’λογαριασμοί’’ αυτοί παρέχουν, μεταξύ άλλων, στοιχεία για την καταναλωτική συμπεριφορά των νοικοκυριών, στην ουσία δηλαδή μας δίνουν μια εικόνα για την πορεία των οικογενειακών εσόδων, τους φόρους που πληρώνουν οι ελληνικές οικογένειες, το ποσό που απομένει τελικά για κατανάλωση ή αποταμίευση (το λεγόμενο διαθέσιμο εισόδημα).

Τα στοιχεία αυτά, παραγνωρισμένα από τα μέσα ενημέρωσης τα χρόνια της ‘’ευημερίας’’ και των μεγάλων κουβέντων περί της ‘’δυνατής ελληνικής οικονομίας’’, που τα ξεστόμιζαν οι ίδιοι που σήμερα σπρώχνουν στον καιάδα της εξαθλίωσης εκατομμύρια συμπολίτες μας, τυγχάνουν πλέον ιδιαίτερα δημοφιλή, διότι- παρά τη στριφνή τους διατύπωση- δείχνουν το μέγεθος των εισοδηματικών απωλειών των ελληνικών νοικοκυριών, όχι με ‘’μέσους όρους’’, αλλά με απόλυτους αριθμούς.

Έτσι, λοιπόν, τα στοιχεία του δ’ τετραμήνου προβλήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης, έγιναν οι συγκρίσεις με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011, επισημάνθηκε το μέγεθος της ‘’χασούρας’’, τονίστηκε η αλματώδης αύξηση των φόρων. Εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε ένα- δύο βήματα επιπλέον. Να ‘’σουμάρουμε’’ τα διασκορπισμένα σε  τετράμηνα νούμερα, να τα αναγάγουμε σε επίπεδο έτους, να ‘’σπρώξουμε’’ τις συγκρίσεις λίγο βαθύτερα προς το παρελθόν.

Στόχος; Να μετρήσουμε τις απώλειες σε ετήσια βάση, να δούμε την πορεία του ισοζυγίου εσόδων- εξόδων των νοικοκυριών  την πενταετία της κρίσης, να ερευνήσουμε πόσα χρόνια πίσω έχει στείλει τα ελληνικά νοικοκυριά η εμμονή στην μνημονιακή πολιτικής της εξυπηρέτησης με κάθε θυσία των απαιτήσεων των πιστωτών και της λεγόμενης ‘’δημοσιονομικής προσαρμογής’’.

Το βασικό συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνά μας μπορεί να περιγραφεί ως εξής: ‘’Βουτιά σε βάθος δεκαετίας’’ έκανε το διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών την τελευταία τριετία, καθώς το 2012 βρέθηκε σε επίπεδα χαμηλότερα του 2004. Σε τρέχουσες τιμές, διότι αν προστεθούν και οι επιπτώσεις του πληθωρισμού, τότε η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών υποχωρεί δύο ή και τρεις δεκαετίες, εκεί κάπου ανάμεσα στο 1980 και στο 1990.

Από την άλλη, διαμετρικά αντίθετη ήταν η πορεία των φόρων. Την ίδια περίοδο εμφανίζονται αυξημένοι σχεδόν κατά 45%, σε τρέχουσες τιμές και πάλι, που σημαίνει ότι η πραγματική αύξηση είναι πολύ υψηλότερη, αν ληφθούν υπόψη ο πληθωρισμός, αλλά και οι περικοπές των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών και των υπόλοιπων εισοδημάτων.

''Μακροβούτια'' σε περασμένες δεκαετίες

 

Καιρός, όμως, να δώσουμε το λόγο στους αριθμούς.

·         Τα εισοδήματα από εξαρτημένη εργασία το 2012 ανήλθαν σε 63,6 δις ευρώ, ενώ το 2004 ήταν 64,9 δις. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι το 2012 εισέπραξαν 1,3 δις ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2004, σε τρέχουσες τιμές, με το ποσοστό της μείωσης να φθάνει το 2%.

·         Την ίδια περίοδο τα εισοδήματα περιουσίας μειώθηκαν από 12,7 δις ευρώ το 2004 σε 12,3 δις ευρώ το 2012. Η μείωση φθάνει τα 400 εκατομμύρια ευρώ ή ποσοστό 3,1%.

·         Αντίθετα, οι φόροι από 8,9 δις το 2004, εκτοξεύτηκαν στα 12,9 δις ευρώ το 2012, ήραν δηλαδή κατά 3 δις ευρώ υψηλότεροι ή ποσοστό 44,7%.

·         Το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών πέρσι ήταν περίπου κατά 2 δις ευρώ χαμηλότερο σε σχέση με το 2004 (129,3 έναντι 131,3 δις ευρώ), με το ποσοστό της μείωσης να φθάνει το 1,5%.

Οι διαφορές μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν ως ‘’χαώδεις’’, καθώς τα παραπάνω ποσά είναι σε τρέχουσες τιμές, ενώ στην οκταετία που μεσολάβησε ο πληθωρισμός αυξήθηκε σωρευτικά κατά 27,3%. Δηλαδή, στην πραγματικότητα, οι απώλειες εισοδημάτων και διαθέσιμου εισοδήματος κυμαίνονται γύρω στο 30%, ποσοστό που στέλνει την αγοραστική δύναμη τουλάχιστον μια εικοσαετία πίσω.

Ενδεικτικά να σημειώσουμε ότι το 2004 οι τρέχοντες φόροι αντιστοιχούσαν στο 11,5% των εισοδημάτων εξαρτημένης εργασίας και περιουσίας, ενώ το 2012 το αντίστοιχο ποσοστό είχε εκτιναχθεί στο 17%. Και έπεται συνέχεια…

Αν επικεντρωθούμε στην πενταετία της κρίσης, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Το 2012 σε σχέση με το 2008, τα εισοδήματα από εξαρτημένη εργασία μειώθηκαν κατά 19,2 δις ευρώ ή ποσοστό -23,2%, ενώ μειωμένο πάνω από 36 δις ευρώ (-21,8%) ήταν το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, πάντα σε τρέχουσες τιμές.

Την ίδια περίοδο ο πληθωρισμός σημείωσε αύξηση 11,2%, που σημαίνει ότι η πραγματική μείωση των εισοδημάτων και του διαθέσιμου εισοδήματος κυμαίνεται γύρω στο 35%.

Παρά τη μείωση των εισοδημάτων σχεδόν κατά το ¼ σε τρέχουσες τιμές, οι φόροι το 2012 έφτασαν, όπως προαναφέραμε, τα 12,9 δις ευρώ και ήταν σχεδόν 900 εκατομμύρια υψηλότεροι από το 2008 ή ποσοστό 7,2%.

 

Αποδίδει- πικρούς- καρπούς το ''ναι σε όλα'' της κυβέρνησης

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εξέλιξη των ‘’λογαριασμών των νοικοκυριών’’ την τελευταία διετία, καθώς από αυτή γίνεται εμφανής η ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών δεικτών των νοικοκυριών υπό το βάρος της πολιτικής των μνημονίων.

·         Το 2012 τα εισοδήματα εξαρτημένης εργασίας μειώθηκαν κατά 9,3 δις ευρώ σε σχέση με το 2011, ή ποσοστό 11,8%. Δηλαδή, ενώ το 2011 σε σχέση με το 2008 οι εργαζόμενοι ‘’έχασαν’’ 9,9 δις ευρώ, μόνο το 2012 προστέθηκαν άλλα 9,3 δις ευρώ και οι συνολικές ετήσιες απώλειες σχεδόν διπλασιάστηκαν.

·         Οι φόροι αυξήθηκαν κατά 1,7 δις ευρώ ή ποσοστό 15% (από 11,2 σε 12,9 δις ευρώ).

·         Οι κοινωνικές παροχές μειώθηκαν κατά 4,3 δις ευρώ ή ποσοστό 6,8% (από 63,4 σε 59,1 δις ευρώ). Συνολικά, σε σχέση με το 2008, το 2012 οι κοινωνικές παροχές είχαν μειωθεί κατά 6,3 δις ευρώ. Που σημαίνει ότι οι ‘’απώλειες’’ μόνο του 2012 αντιστοιχούν περίπου στο 70% των συνολικών απωλειών της πενταετίας.

·         Το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 13,8 δις ευρώ το 2012 σε σχέση με το 2011 (ποσό που αντιστοιχεί στο 38%) της συνολικής ‘’χασούρας’’ της πενταετίας).

Η κυβερνητική τριανδρία για άλλη μια φορά είπε ‘’ναι’’ σε όλες τις απαιτήσεις της τρόικας. Το νέο ‘’ναι’’, όπως και τα προηγούμενα, μόνο νέα δεινά θα επιφέρει στα δοκιμαζόμενα ελληνικά νοικοκυριά. Η υποσχόμενη ‘’προσαρμογή της οικονομίας στις νέες συνθήκες’’, δεν έγινε στις αρχές του 2012, όπως μας έλεγε η Τρόικα. Τώρα μας λένε ότι θα γίνει περί τα τέλη του 2014. Και βλέπουμε, αν δεν αποφασίσουμε εμείς οι πολλοί να βγούμε από την αδράνεια και να διαφεντέψουμε τις τύχες των οικογενειών και της χώρας μας, το μέλλον των παιδιών μας. Είναι ζήτημα επιβίωσης πλέον, αλλά κυρίως ζήτημα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς.

Από μας και μόνο από εμάς εξαρτάται. Γιατί ο ''δοσι-κωλισμός'' του τρικέφαλου τέρατος που μας κυβερνά είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή, που μας οδηγεί κατευθείαν στο γκρεμό. Οι ''δοσι-κώλοι'' πάντα σκυφτοί θα αντιμετωπίζουν τους πιστωτές, ποτέ δεν θα ορθώσουν το ανάστημά τους...