Συνταγή δοκιμασμένη

«Η πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση στα δύο χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία χαρακτηρίστηκε ως αμόκ. Περιλάμβανε επανειλημμένες αυξήσεις των φόρων, περικοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, επιβολή έκτακτων εισφορών στους μισθωτούς, αύξηση των εισφορών των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία και περικοπή των κοινωνικών παροχών. Δίπλα όμως σε αυτά τα ταμειακά μέτρα, αποφασίζονταν και ρυθμίσεις που ακύρωναν διατάξεις του υφιστάμενου εργατικού δικαίου. Η πολιτική αυτή διακηρυσσόταν ότι είχε στόχο τη μείωση των δημοσίων δαπανών και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μέσω της μείωσης του κόστους της εργασίας. Το αποτέλεσμα ήταν η εκτόξευση της ανεργίας στο 40% του ενεργού πληθυσμού, χωρίς αξιόλογα αποτελέσματα στο επίπεδο των εξαγωγών».

Και ακόμη: Στις 4 Σεπτεμβρίου με αναγκαστικό διάταγμα καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις (Αναγκαστικό διάταγμα για την αναζωογόνηση της οικονομίας).

Μη στοιχηματίζετε ότι έχετε μπροστά σας μια ανάλυση των συμβαινόντων στη χώρα μας, γιατί θα χάσετε. Στη Γερμανία του 1932 αναφέρεται το κείμενο που παραθέτουμε και το αλιεύσαμε από συλλογή άρθρων του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, με τίτλο ‘’Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και οι σημερινές «αναβιώσεις της''. Εμείς το μόνο που κάναμε για να σας ''αποπροσανατολίσουμε'' είναι ότι αφαιρέσαμε τον προσδιορισμό ''γερμανική'' μπορστά από την κυβέρνηση.

Κατά τα άλλα, όλα μοιάζουν τόσο σημερινά, αν και μας χωρίζουν 80 χρόνια, ένας Χίτλερ και ένας Παγκόσμιος Πόλεμος. Τότε η Γερμανία μέτραγε μέρες για την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Σήμερα το ''αυγό του φιδιού'' εκολάπτεται στη χώρα μας.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι ένας ταπεινωμένος λαός μπορεί να γίνει ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του. Το σκηνικό έχει στηθεί. Η ταπείνωση, ο εξεφτελισμός και η απελπισία, απειλούν να γυρίσουν πίσω τις σελιδες της ιστορίας στη χώρα μας. Οι ''χιτλερίσκοι'' καραδοκούν για να σφραγίσουν με τη σφραγίδα της βαρβαρότητας την ανείπωτη τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός.