Χρειάζονται άλλοι 4.465 άνεργοι για να ''πιάσουμε'' το όριο
Χάθηκαν 250.900 θέσεις εργασίας μέσα σε ένα χρόνο. Σε σχέση με το 2008 οι απώλειες ανέρχονται σε 871.700 θέσεις εργασίας. Στην πενταετία της κρίσης χάθηκε το 1/5 του συνόλου των θέσεων εργασίας. Πάνω από το 50% οι απώλειες στις κατασκευές, στο 34,5% στη μεταποίηση, στο 21,2% στο εμπόριο
Η κυβέρνηση και οι συγκυβερνώντες μπορούν τώρα να πανηγυρίσουν. Χάρη στις συντονισμένες προσπάθειές τους και στην πολιτική εθνικής σωτηρίας που εφαρμόζουν με συνέπεια- και κυρίως, με κοινωνική ευαισθησία, θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε- κατάφερε να συγκρατήσει την ανεργία σε επίπεδα κάτω του 1,3 εκατομμυρίων ατόμων το δ' τρίμηνο του 2012.
Μέγα επίτευγμα. Για να ''στρογγυλέψει'' ο αριθμός των ανέργων στα 1,3 εκατομμύρια, πρέπει να χάσουν τη δουλειά τους άλλα 4.465 άτομα, αριθμός που μπορεί να καλυφθεί σε λιγότερο από μία εβδομάδα, με τους τρελούς ρυθμούς ανάπτυξης που γνωρίζει στη μνημονιακή εποχή η ανεργία.
Μετά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και ένα άλλο γεγονός που συνταράσσει την κοινωνία μας τις τελευταίες ημέρες και έχει σκορπίσει ρίγη ενθουσιασμού σε όλους τους ανέργους. Αναφερόμαστε στις 700.000 θέσεις εργασίας που μας ''προσφέρει'' φρεσκοψημένες και ζεστές στο πιάτο της ύφεσης το ΠΑΣΟΚ. Τόσο απλά. ''Πάρτε κόσμε'', ''έχουμε για όλους μια θέση εργασίας''. Και η ανεργία, δια μαγείας, και δια χειρός Βαγγέλη, θα πέσει αυτομάτως στο μισό και ακόμα πιο κάτω.
Τι κι αν στην αγορά δεν κινείται τίποτε. Τι κι αν τα μαγαζιά κλείνου κατά χιλιάδες ή φυτοζωούν χωρίς τζίρο και πελάτες. Τι κι αν η βιομηχανική παραγωγή έχει υποχώρησει σε επίπεδα 20 χρόνων πριν και η αγοραστική δύναμη στην εποχή ττων αρχών της δεκαετίας του '80. Εμεις ''μοιράζουμε θέσεις εργασίας''. Άλλωστε δεν κοστίζουν τίποτε, στα λόγια.
Ντροπή τους, παίζουν με τον πόνο εκατομμυρίων συνανθρώπων μας, τάζουν χάντρες στους ιθαγενείς και κουνούν επιτιμητικά το δάχτυλο σε όποιον ''τολμήσει'' να αμφισβητήσει τις συνταγές και τα λεγόμενά τους. Και αν επιμένει, ε, τότε υπάρχει και ηυπηρεσία ''Προστασίας του Πολίτη'' (έτσι λέγεται πια ο κρατικός ξυλοδαρμός αυτών που ''δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις'').
Κοιτάζοντας τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για την ανεργία, μου έρχονται στο μυαλό οι ατέλειωτες συναντήσεις των συν-αρχηγών της τρι-κούβερτης κυβέρνησης. Τα λόγια συμπαθείας και κατανόησης προς τους απελπισμένους συμπολίτες μας, οι ξένοι επενδυτές που όλο έρχονται και ποτέ δεν φτάνουν, η ανάπτυξη που πάντα είναι ''επί θύραις''. Α, και τα ''χαράτσια'', που λενε επιβάλλει η ''κακή'' η τρόικα να συνεχιστεί η είσπραξή τους από τη ΔΕΗ. τι κι αν πριν ένα μήνα (στις 13-14 Φλεβάρη) στα ΜΜΕ έπαιζε η είδηση ότι η κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα εναλλακτικό σενάριο να συνεχίσει η είσπραξη του χαρατσιού από τη ΔΕΗ.
Μας θεωρούν μωρούς και ψάρια σε ότι αφορά τη μνήμη μας. ''Ποιος θα θυμάται, λένε, τι λέγαμε-ή τι διαρρέαμε- πριν ένα μήνα. Να τα φορτώσουμε όλα στην τρόικα, να το παίξουμε κι εμείς λίγο ζόρικοι και καθαρίσαμε''. Όμως, πάντα κάποιοι θα θυμούνται...
Οι άνεργοι, λοιπόν, είναι κατά 4.465 άτομα λιγότεροι από 1,3 εκατομμύρια άτομα. Επίτευγμα; Ίσως για την κυβέρνηση που διαθέτουμε. Το 26% των εργαζομένων είναι άνεργοι. Δηλαδή κάτι παραπάνω από 1 στους 4. Θα μας πάρει κάποιους μήνες μέχρι να φτάσουμε την αναλογία στο 1 προς 3. Επίτευμα κι αυτό; Ναι, Κι ο Βενιζέλος ρίχνει ήδη στο τραπέζι εφτά εκατοσταριές χιλιάδες θέσεις εργασίας. Από το μανίκι του τις έβγαλε; Και τι έκανε τόσο καιρό; Μάλλον περίμενε να φτάσει η ανεργία στο απροχώρητο, να την τσακίσει μετά με μια γροθιά, ώστε να προβάλλει σε όλη του τη μεγαλοπρεπεια το μεγαλείο του ανδρός.
Αίφνης, μου έρχονται στο νου και οι παραινέσεις του πρωθυπουργού προς τους υπουργούς του. ''Ξεχάστε στις αργίες'', τους έλεγε λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Από το Σεπτέμβριο, ακόμη, έδινε ο ίδιος το καλό παράδειγμα, αφιερώνοντας ατέλειωτες ώρες από τη ζωή του στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Κι όχι μόνο ''έσβηνε'' τις μέρες της σχόλης του, αλλά καλούσε και τις κάμερες για να απαθανατίσουν τη θυσία του. Ήταν ένα σαββατιάτικο μεσημέρι, όταν ο πρωθυπουργός έμπαινε στο Μέγαρο Μαξίμου και κοντοστάθηκε για να απαντήσει στην εξής ερώτηση του περιδεούς δημοσιογράφου: ''Κύριε πρόεδρε, Σάββατο μεσημέρι στο γραφείο σας;;''.
''Δεν υπάρχουν Σάββατα. Υπάρχει πολύ δουλειά και λίγος χρόνος...''
Ιστορική δήλωση. Μνημείο των θυσιών που υφίσταται ο πρωθυπουργός μιας καθημαγμένης χώρας. Θυσιάζει ακόμη και τα Σάββατά του για να τη σώσει.
Μετά από δεκαετίες, όταν οι ιστορικοί θα γράφουν τις μονογραφίες τους για τη μεγάλη κρίση των μνημονίων, σίγουρα θα καταχωρούν σε περίοπτη θέση τη δήλωση αυτή, ως δείγμα της αυτοθυσίας του συγκεκριμένου πρωθυπουργού, ως παράδειγμα προς μίμηση για τους πολιτικούς ηγέτες του μέλλοντος.
Ξανακοιτάζω την ανακοίνωση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Στους πίνακες διαβάζω ότι η ανεγία στους νέους 15-24 ετών φθάνει το 57,8%. Και λίγο παρακάτω, στα ψιλά, το αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες αυτής της ηλικακής ομάδας σκαρφαλώνει στο 65%.
Να δούμε και μερικά ακόμη στοιχεία που περιλαμβάνονται στα ψιλά, προσπαθώντας ταυτόχρονα να μετατρέψουμε τα ποσοστά σε αριθμούς. Όχι απλούς αριθμούς, αριθμούς που ο καθένας τους περικλείει ένα άνθρωπο, μια τραγωδία, ένα ''καμένο όνειρο'', το ψωμί που λείπει από χιλιάδες τραπέζια ελληνικών οικογενείων, σκοτεινά χωρίς ηλεκτρικό σπίτια, κρύα διαμερίσματα, υποσιτιζόμενα παιδιά, εκατοντάδες ράτζα στα νοσοκομεία και.... και...
Έχουμε και λέμε, λοιπόν (διαβάζουμε από την ανακοίνωση της ΕΛ.ΣΤΑΤ.):
-''Το ποσοστό των ''νέων ανέργων'', δηλαδή των ανέργων που δεν έχουν εργαστεί ποτέ στο παρελθόν, ανέρχεται στο 24% του συνόλου των ανέργων''. Δηλαδή, σε πάνω από 310.000 δικούς μας ανθρώπους δεν δόθηκε ποτέ η ευκαρία να κάνουν ένα μεροκάματο, έστω και κακοπληρωμένο, να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους, να γευτούν την ικανοποίηση ότι έβαλαν στην τσέπη τους μερικά ευρώ που τα έβγαλαν οι ίδιοι από τη δουλειά τους.
-''Οι μακροχρόνια άνεργοι (αυτοί που αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία, ανεξάρτητα αν είναι ''νέοι'' ή παλαιοί άνεργοι''), αποτελούν το 65,3% του συνόλου''. Το ''ψυχρό'' ποσοστό 65,3% αντιστοιχεί σε περίπου 850.000 ανθρώπους. Πρακτικά αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποκλειστεί από την αγορά εργασίας και μάλλον οι 700.000 θέσεις εργασίας που έβγαλε από το μανίκι του ο Βενιζέλος, τους φαντάζει ως λεπίδι που ξύνει τις κακοφορμισμένες πληγές τους.
Αξίζει και μία ματιά στις κλαδική διάρθωση της ανεργίας:
-Στη μεταποίηση τον τελευταίο χρόνο (σύγκριση δ' τριμήνου 2012 με δ' τρίμηο 2011) χάθηκαν 38.300 θέσεις εργασίας, το 9,9% του συνόλου των θέσεων εργασίας του κλάδου.
-Στις κατασκευές χάθηκαν 22.200 θέσεις εργασάις, το 9,8% του συνόλου.
-Στις μεταφορές οι απώλειες ανήλθαν σε 13.900 θέσεις εργασίας, το 7,2% του συνόλου.
-Στο εμπόριο χάθηκαν 66.400 θέσεις ανεργίας, το 9,2% του συνόλου.
-Στον κλάδο ''χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστές δραστηριότητες'' η απασχόληση μειώθηκε κατά 13.300 θέσεις εργασίας, 11,4% του συνόλου.
-Στον κλάδο ''διοικητικές και υποστηρικτικές δραστηρίοτητες'' εξαφανίστηκαν 9.100 θέσεις εργασίας, το 12,7% του συνόλου.
-Στην εκπαίδευση η απασχόληση μειώθηκε κατά 23.400 θέσεις εργασίας, το 7,7% του συνόλου.
-Στον κλάδο ''τέχνες, διασκέδαση και ψυχαγωγία'' χάθηκαν 6.700 θέσεις εργασίας, το 14,3% του συνόλου, κλπ.
Όλα αυτά μόλις σε ένα χρόνο. Γιατί τα στοιχεία είναι κάτι παραπάνω από σοκαριστικά όταν επεκτείνονται σε βάθος πενταετίας. Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, τη σύγκριση του δ' τριμήνου του 2012 με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008, όταν η κρίση μόλις άρχισε να γίνεται αντιληπτή στη χώρα μας.
Το διάστημα αυτό χάθηκαν 871.700 θέσεις εργασίας, το 19,1% του συνόλου.Οι απώλειες σε ορισμένους κλάδους είναι οι εξής:
-Κατασκευές, 199.300 θέσεις εργασίας, 51,5% του συνόλου.
-Μεταποίηση, 183.900 θέσεις εργασίας, 34,5% του συνόλου.
-Εμπόριο, 177.000 θέσεις εργασίας, 21,2% του συνόλου.
-Τουρισμός, εστίαση, 44.800 θέσεις εργασίας, 14,6% του συνόλου.
-Μεταφορές, 35.900 θέσεις εργασίας, 16,7% του συνόλου.
-Γεωργία 31.400 θέσεις εργασίας, το 6,1% του συνόλου.
-Εκπαίδευση, 42.700 θέσεις εργασίας, 13,2% του συνόλου.
Ακόμη και στον τομέα της υγείας οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν κατά 6.000, αριθμός που αντιστοιχεί στο 2,6% του συνόλου του κλάδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου